گرفتگی عضلات کمر

در اغلب موارد، درد پایین کمر ، ناشی از آسیب عضلات و یا رباط های این بخش است. هرچند کشیدگی عضله یک آسیب جدی به نظر نمی رسد، با این حال درد ناشی از آن می تواند بسیار شدید باشد. گرفتگی و اسپاسم عضلانی کمر و درد شدید ممکن است در اثر تحریک یا آسیب به اعصاب، رباط ها و یا ماهیچه های کمر، ایجاد شود. گرفتگی عضلات کمر غالباً در نزدیکی نخاع یا در مجاورت ریشه‌های عصبی منتهی به نخاع یا خارج شونده از آن رخ می‌دهد و به یکی از این عصب‌های حساس فشار می‌آورد و در نهایت منجر به بروز دردی شدید می‌شود.

علت گرفتگی عضلات

گرفتگی عضلات معمولاً هنگام تحت فشار قرار گرفتن یا وارد شدن انرژی زیاد به آن ها برای مثال زمان بلند کردن اشیاء سنگین در حالت نادرست، ورزش کردن یا شرکت در فعالیت‌های ورزشی توان‌فرسا، چرخش ناگهانی بالا تنه به وجود می آید. آسیب های ورزشی نیز از جمله دلایل رایج کشیدگی عضلات کمر به حساب می آیند، مخصوصا ورزش هایی که شامل حرکات چرخشی (مثل گلف)، یا هر نوع ضربه و حرکت ناگهانی می باشند. علت های غیرآسیب دیدگی گرفتگی عضلات کمر شامل موارد زیر است :

• پارگی رباط
• عفونت
• تومور
• التهاب یا حساسیت مداوم دیسک (بیرون زدگی دیسک)
• شکستگی های ستون فقرات به علت پوکی استخوان
• به علت سرطان ستون فقرات
• سیاتیک
• تنگی کانال نخاعی
• آرتروز

علائم

علائم گرفتگی کمر عبارت اند از کمر درد ناگهانی، به هنگام هل دادن، کشیدن یا چرخیدن. برخی از افراد مبتلا به گرفتگی و اسپاسم کمر، می توانند همچنان به فعالیت خود ادامه دهند ولی پس از چند ساعت، خونریزی عضلات باعث کشیده شدن تاندون ها و ماهیچه ها گشته و ادامه  فعالیت را ناممکن می سازد. در بیشتر موارد، افراد مبتلا به گرفتگی عضلات کمر، در حالت خوابیده، با زانو های خم به سمت داخل و ستون فقرات قوس دار، بیشترین احساس راحتی را می کنند.

خوشبختانه، کشیدگی و گرفتگی عضلات کمر معمولا با گذشت زمان بهبود می یابد، اغلب طی چند روز و تقریبا در تمامی موارد، تا ۳ یا ۴ هفته کاملا برطرف خواهد شد. عضلات بزرگ کمر، دارای ذخایر خون مناسبی هستند، که مواد غذایی ضروری و پروتئین های مورد نیاز برای بهبودی را فراهم می کنند. چنانچه درد به علت گرفتگی عضلات کمر شدید باشد، ممکن است به بیمار توصیه شود استراحت کند.

بهتر است برای تشخیص و درمان حتما به متخصص ستون فقرات مراجعه کرد. هنگامی که گرفتگی عضلات گردن و کمر و درد به صورت مکرر اتفاق می افتند، ممکن است علت آن ها عارضه ای دیگر باشد  و یا هنگامی که با ضعف، عرق کردن، درد شکم، تب، استفراغ یا حالت تهوع مواجه شدید حتما به پزشک مراجعه کنید.

کشیدگی

فشار و رگ به رگ شدن عضلات لومبار (کمر) شایع ترین علل کمر درد می باشد. کمر به دلیل نقش تحمل وزن و دخالت در ‏حرکت، چرخش و خم شدن، مستعد این کشیدگی عضلانی است. فشار عضلانی کمر هنگامی رخ می دهد که فیبرهای ‏عضلانی به طور غیر طبیعی کشیده شده یا پاره می شوند. رگ به رگ شدن کمر هنگامی رخ می دهد که لیگامنت ها (رباط ‏ها)، که نوارهای سفتی از بافت متصل کننده ی استخوان ها به هم هستند، از محل اتصال خود جدا می شود. هر دو مورد می ‏تواند ناشی از آسیب ناگهانی و یااستفاده بیش از حد و تدریجی از عضلات باشد

هنگامی که ستون فقرات کمری فشرده و یا رگ به رگ می شود، بافت های نرم ملتهب می گردند. این التهاب باعث درد شده ‏و ممکن است سبب اسپاسم های عضلانی شود. فشار و یا پیچ خوردگی کمر می تواند بسیار شدید و ناتوان کننده باشند.

ماهیچه های ستون فقرات

• ‏عضلات راست کننده کمر یا اکستانسور (عضلات پشت و گلوتئال)
• عضلات خم کننده کمر یا فلکسورها (عضلات شکم و ایلیوپسواس)
• عضلات مایل یا چرخاننده (عضلات پهلو)

درد کمر که ممکن است به ناحیه باسن منتشر شود، اما بر پاها تاثیر نمی گذارد و مشخصات زیر را دارد:

• سفتی در ناحیه کمر، محدود شدن دامنه حرکت
• عدم توانایی در حفظ وضعیت نرمال قامت با توجه به سفتی عضلانی و یا درد
• اسپاسم های عضلانی یا هنگام فعالیت و یا در حالت استراحت
• دردی که حداکثر ۱۰ الی ۱۴ روز ادامه یابد

تشخیص

معمولا نیازی به آزمایش های تشخیصی نیست، مگر اینکه درد بیش از دو هفته وجود داشته باشد و آن طور که انتظار می رود ‏بهبود نیابد. از بین بردن علل پایه ای مانند آسیب تشخیص داده نشده ی دیسک از موارد با اهمیت محسوب می شود. اگر ‏علائم مستمر باشند، پزشک ممکن است آزمایشات زیر را توصیه کند.

اشعه ایکس: استفاده از اشعه برای تولید فیلم یا عکس از یک قسمت از بدن می تواند ساختار مهره ها و طرح کلی ‏مفاصل را نشان دهد. اشعه ‏X‏ از ستون فقرات برای دیگر علل احتمالی درد، به عنوان مثال تومور عفونت، شکستگی، و غیره نیز ‏بکار می رود. ‏

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (‏MRI)‏ تصاویری از طناب نخاعی، ریشه های عصبی و ‏مناطق اطراف آن به دست می دهد. علاوه بر این بزرگ شدگی، انحطاط و تومورها را نیز نشان می دهد.‏

درمان رگ به رگ شدن

استراحت در بستر برای یک دوره کوتاه، معمولا یک الی سه روز، توصیه می شود،. این دوره باید تا حد امکان کوتاه باشد، چرا ‏که استراحت طولانی مدت در بستر می تواند به از دست دادن قدرت عضلانی منجر شود و ممکن است گرفتگی عضلات را ‏افزایش داده و باعث تشدید درد و ناراحتی گردد. در صورتی که درد خفیف باشد، رگ به رگ شدن و فشار عضلانی معمولا با ‏داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی درمان می شود. ‏

متخصص مغز و اعصاب ممکن است درمان فیزیکی را توصیه کند. درمانگر یک ارزیابی عمیق انجام می دهد که همراه با تشخیص دکتر، درمان ‏خاصی برای بیماران مبتلا به کمردرد توصیه می کند. درمان ممکن است شامل کشش لگن، ماساژ ملایم، یخ و گرما درمانی، ‏اولتراسوند، تحریک الکتریکی عضلات و تمرینات کششی باشد. داروهای مسکن درد و شل کننده های عضلانی نیز ممکن است ‏همراه با فیزیوتراپی مفید باشند.

پیش آگهی

پیش آگهی در خصوص بهبود کامل از آسیب فشار و یا پیچ خوردگی کمر عالی است. بیش از ۹۰ درصد بیماران در عرض یک ‏ماه به طور کامل از فشار عضلانی کمری و یا پیچ خوردگی بهبود می یابند. یخ و حرارت درمانی به عنوان اساس “مورد نیاز” ‏برای درمان عود ناگهانی درد کمر، همراه با داروهای ضد التهابی، در منزل بکار می روند. با این حال، فشار کمر ممکن است به ‏بیماری مزمنی تبدیل شود مگر اینکه برای تغییر برخی عاداتی که به این مشکل کمک می کنند، تلاش هایی اتخاذ گردد.

پیشگیری

راهنمایی های زیر ممکن است در پیشگیری از کمر درد به دلیل فشار و رگ به رگ شدن مفید باشند:

1. انجام دراز نشست و دیگر تمرینات تقویت عضلات شکم برای ثبات ستون فقرات. شنا، دوچرخه سواری ثابت و پیاده روی ‏سریع از ورزش های خوب هوازی هستند که عموماً فشار های اضافی بر ناحیه پشت تحمیل نمی کنند.
2. کاربرد تکنیک های صحیح لیفتینگ و حرکت، مانند چنباتمه زدن برای بلند کردن یک جسم سنگین. خم و راست نشوید. ‏اگر شی بیش از حد سنگین و یا بد دست است، کمک بگیرید.
3. هنگام نشستن و ایستادن، وضعیت درست قامت خود را حفظ کنید
4. اگر سیگار می کشید، ترک کنید. سیگار کشیدن عامل خطرناکی برای آترواسکلروز(سخت شدن رگها) می باشد، که می ‏تواند باعث درد کمر و اختلالات دژنراتیو یا خرابی دیسک شود.
5. در صورت امکان از شرایط استرس زا اجتناب کنید، چرا که می تواند باعث فشار عضلانی شود.
6. وزن سالم خود را حفظ کنید. وزن اضافی، به ویژه در اطراف ناحیه میانی، می تواند بر روی کمر فشار تحمیل کند.